به داشته‌های هنری مردم کرد بی‌مهری نشود  

به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، صابر میکائیلی شامگاه دوشنبه در جلسه کمیسیون فرهنگی شورای شهر سنندج با محوریت بحث و بررسی پیرامون نصب دو نماد در این شهر گفت: گاهی واژگانی هستند که بیش از یک واژه‌اند، بیش از یک نام و نامی هستند که با گذشته و حال انسان‌ها گره خورده‌اند.
وی افزود: این واژگان با روح یک شهر و مردمانش زندگی کرده و رازهای آنان را در خود به امانت دارند و در یک کلام، کتاب ناگفته‌های تاریخ هستند.
طراح نماد آبیدر شهر سنندج با بیان اینکه وابستگی انسان به محیط به قدمت حیات اوست، تصریح کرد: آدمی در هر جا که سکنی گزیده با زمین و هر آنچه در اوست دوستی کرده تا جایی که با کوچ غریب می‌شود و سفر جز به امید بازگشت شادی نمی‌آفریند.
میکائیلی با بیان اینکه ما گاهی تپه کنار خانه خود را از اورست نیز بلندتر می‌دانیم، اظهار کرد: این مسئله به دلیل همزیستی ما با این نمادها است.
وی خاطرنشان کرد: “ئاویه‌ر” یا آبیدر، کوهی است که شهر سنندج در دامان آن آرام گرفته و همیشه مأمن مردمانی بوده که عاشقانه به او روی آورده‌اند و در کنار او نسل‌ها به هم دوخته‌اند.
این مجسمه‌ساز با بیان اینکه ئاویه‌ر مادرانه سنندج و مردمانش را در آغوش خود زندگی بخشیده است، تصریح کرد: حال که نام ئاویه‌ر عرق این مردم شریف را در پشت خود دارد، بهتر است که با مردم باشیم و آن را عزیزتر بداریم.
میکائیلی خاطرنشان کرد: در دوره‌ای که ملت‌های دیگر از نداشته‌های خود هویت می‌تراشند حیف است ما به آنچه خود داریم بی‌مهری کنیم و به همین دلیل بر آن شدم طرحی از ئاویه‌ر براندازم.
وی در توصیف طرح خود گفت: به مثابه دو آبیدر کوچک و بزرگ از دو واژه‌ی ئاویه‌ر استفاده شده است و این تکرار علاوه بر انسجام در فرم در ترکیب‌بندی بصری اثر، امکان موفقیت کاربرد حروف را در یک اثر میدانی افزایش داده است.
طراح نماد آبیدر شهر سنندج افزود: این قضیه تا جایی است که علاوه بر خوانش کلمه از دو سوی اثر، متبادر نمودن شکل کوه را در ذهن ناظر مقدور ساخته است.
میکائیلی، تکنیک اثر و نوع طراحی آن را منطبق و ملهم از ویژگی‌های فضای آبیدر دانست و گفت: به همین دلیل محل نصب اثر موقعیت میدان گاز سنندج پیشنهاد می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: از آنجا که تنها وسیله تجسمی نمودن معنا نوشتار است، نقش و ارزش یک اثر حجمی در برجسته‌تر نمودن یک کلام نوشتاری بزرگ‌تر می‌نمایاند و صد البته اگر خوشنویسی باشد والاتر است.
طراح نماد آبیدر شهر سنندج به کارگیری خوشنویسی که خود از میراث فاخر فرهنگی ما بوده و هویت این آب و خاک را به همراه دارد از نقاط قوت اثر، عنوان کرد.
میکائیلی تصریح کرد: فقدان رویکردی کاربردی به خوشنویسی و خط چنان لطماتی را بر پیکره فرهنگی جامعه وارد آورده که گوهر گرانبهایی چون خوشنویسی ایرانی را تا حد انزوا در موزه به تنگنا کشانده و بر ما است که این میراث پربهای خود را ارج گذاشته و خوشنویسی و خط را هر چه بهتر و بیشتر در روزمره مردم به کار گیریم.