بی احترامی به عرصه‌ی فرهنگ توجیه ندارد  

 
یکی از کسانی که به عدم حضور فرماندار اعتراض کرده و جلسه را ترک می‌کند آقای سلیمان محمودی هنرمند عکاس سقزی است که بعداً فرمانداری در جوابیه‌ای به نامه اعتراضی انجمن ها که در روزنامه سیروان منتشر شد، ایشان را به صورت غیرمستقیم با تعابیری مورد خطاب قرار داده و به برهم زدن جلسه و تشویش اذهان عمومی متهم کرده‌ بود. از ایشان خواستیم به صورت مختصر موضوع را برای شارنیوز بازگو نماید.
 بنده به عنوان عضوی از جامعه هنری سقز دعوت فرمانداری از انجمن های هنری را (البته با چند سال تأخیر) یک عمل توام با حسن نیت و در راستای کاهش مشکلات انجمن‌ها تلقی  نموده و در این جلسه حاضر شدم اما در کمال تعجب متوجه شدم از حضور فرماندار خبری نیست. بر اساس انتظاری که جمع برای حضور فرماندار در جلسه داشتند به عدم حضور ایشان معترض شدم و استدلالم این بود که اگر نمی‌توانست در جلسه حضور داشته‌باشد می‌بایست قبلاً اطلاع می‌داد چون عدم حضور ناگهانی و بدون اطلاع ایشان تفسیری جز بی‌توجهی به عرصه‌ی فرهنگ و جدی نگرفتن آن نخواهدداشت. بنده پس از اعتراض و درخواست حضور فرماندار، با توجه به این‌که کلاس‌های درس را به خاطر این جلسه را تعطیل کرده بودم از فرمانداری خارج شدم. این در حالی بود که هیچ یک از دوستان و همکاران‌ام در سایر انجمن‌ها هیچ فُـرم یا صورت‌جلسه‌ای را امضا نکرده و هیچ تصمیمی درباره‌ی آن‌چه «مشکلات فرهنگی شهر سقز» خوانده می‌شد گرفته‌ نشده بود.
پس از این ماجرا دوستان به من زنگ زدند تا نامه‌ای را که جهت اعتراض به برخورد فرمانداری با این جلسه تنظیم شده‌بود امضا کنم که بنده نیز به حکم وظیفه و جهت دفاع از حریم و شخصیت نهادهای مدنی نامه را امضا کردم. امضای بنده آخرین امضای نامه بود که این خود بیانگر این واقعیت است که علی‌رغم ادعاهای موجود بنده نامه‌ای را تنظیم یا کسی را تحریک نکرده‌ام. بعد از گذشت چند روز و بازگشت از سفری که به تبریز داشتم در نمایشگاه نقاشی آقای خلیل رحیم‌پور برخی دوستان به شوخی و کنایه به من گفتند‌: «جناب هویت معلوم» که بعداً متوجه شدم فرمانداری در پاسخ به نامه‌ی انجمن‌ها جوابیه‌ای منتشر کرده که متأسفانه کلاً بر اساس پیش‌فرض‌های اشتباه تنظیم شده‌بود. لازم می‌بینم جهت تنویر افکار عمومی مواردی از اشتباهات این جوابیه را که به عنوان اتهام به من وارد شده‌اند یادآوری کنم:
در ابتدای جوابیه‌ آمده که جلسه در فضایی مطلوب و مفید برگزار شده و تنها یک نفر با «هویت معلوم»! برخلاف فضای حاکم بر جلسه عمل کرده‌است. بنده ابتدا می‌خواهم به لحاظ حقوقی این موضوع یعنی «هویت معلوم» را پیگیری نمایم. به‌راستی استفاده از چنین تعابیری آن‌هم از سوی عالی‌ترین نهاد اجرایی شهر برای شهروندان چه معنایی دارد؟ البته شاید بعدا دوستان فرمانداری این موضوع را توجیه کرده و بگویند که منظورشان از هویت معلوم این بوده که ایشان را می‌شناسیم. اگرچه در این ارتباط اسمی از من برده نشده اما تلاش شده اعتراض من به عدم حضور فرماندار در این جلسه‌ تعمدی و با قصد قبلی جلوه داده‌شود تا بدین وسیله شخصیت و استقلال‌ام زیر سئوال برود که خوشبختانه هویت و شخصیت بنده برای همه‌ی این بزرگواران شناخته‌ شده است و به خوبی می‌دانند که با این رویکردهای غیرواقعی و ایراد اتهام نمی‌توانند بر موضوع اصلی یعنی بی‌اعتنایی و بی‌احترامی به فرهنگ و فعالین فرهنگی شهر سرپوش بگذارند.
هم‌چنین در این جوابیه ادعا شده که بنده برای تشویش اذهان عمومی جلسه را برهم زده‌ام که این هم یک ادعای غیرواقعی است و جای بحث زیادی دارد. اولاً من جلسه ره به هم نزدم. ثانیاً اعتراض بنده به شخص فرماندار بود نه حکومت و دولت. اصل موضوع این است که فرماندار شهر، مسئولین انجمن‌ها و فعالین فرهنگی را دعوت کرده و خود در جلسه حضور پیدا نکرده بود؛ امری که نمی‌تواند تعبیری جز بی‌اعتنایی و بی‌احترامی به اصحاب فرهنگ داشته‌باشد. اگر قرار بود فرماندار حضور پیدا نکند چرا جلسه تشکیل داد و انجمن‌ها را دعوت کرد و یا چرا عدم حضور خود را اطلاع نداد. اصلاً با چنین رویکردی چگونه می‌توان به حل مشکلات این نهادهای فرهنگی و مدنی امیدوار بود یا چگونه می‌توان انتظار داشت مسائل فرهنگی جامعه به‌صورت واقعی و صادقانه ریشه‌یابی شوند؟ از سوی دیگر اعتراض من در فضای فرمانداری صورت گرفت و همه‌ی افرادی که در آن‌جا حضور داشتند زیرمجموعه‌ی فرمانداری بودند پس اعتراضی در فضای عمومی صورت نگرفته تا تشویش اذهان عمومی را به دنبال داشته باشد. اگر منظور از «اذهان عمومی» دوستان و همکاران بنده هستند که باید بگویم همگی با هم به این جلسه دعوت شده‌ بودیم و کسی هم اطلاع نداشت که قرار است جلسه بدون حضور فرماندار برگزار شود تا مثلاً من با آمادگی قبلی حضور یافته و قصد تحریک همکاران و دوستانم را داشته‌باشم. از طرف دیگر همان‌طور که قبلاً هم گفتم من جزو آخرین کسانی بودم که نامه‌ی اعتراضی را امضا کردم.
در پایان باید یادآوری کنم که یک‌بار دیگر از همه‌ی گفته‌های خود دفاع کرده و پیگیر اتهاماتی که بی‌دلیل و غیرمنصفانه به بنده وارد شده خواهم بود. شخصیت و هویت من برای بسیاری از شهروندان سقزی شناخته شده‌است. من در راه اعتلای فرهنگ و هنر شهرم خصوصاً در حوز‌ه‌ی عکاسی تلاش زیادی نموده و تا به‌حال نیز چندین مدال ملی و بین‌المللی برای این شهر کسب کرده‌ام.