ممنوعیت استفاده از قیر ایرانی در برخی از کشورهای جهان !!!

حتی اگر پالایشگاه‌های ایران به گونه‌یی طراحی شده باشند که سهم تولیدات کم ارزش آنها مانند نفت کوره، قیر و VB که از بخش‌های انتهایی برج تقطیر به دست می‌آیند، نسبت به فرآورده‌های با ارزشی مانند بنزین، گازوئیل، نفت سفید و LPG به شکل غیر طبیعی بالا و دور از استانداردهای فعلی و سابق جهان باشد، اما آنچه عجیب و غیر‌طبیعی است،‌ ممنوعیت استفاده از قیر ایرانی در بعضی کشورهای جهان و همچنین کیفیت بسیار بد آسفالت‌ جاده‌های ایران ناشی از کیفیت بسیار پایین قیر است.در واقع کیفیت قیر ایران به حدی افت کرده است که حتی در کشورهایی که به کیفیت اهمیت کمتری می‌دهند مانند سریلانکا و بعضی ایالت‌های چین استفاده از قیر ایرانی را به کلی ممنوع اعلام کرده‌اند. شهرداری کلانشهر استانبول نیز شرایط به شدت سختگیرانه‌یی درباره واردات قیر وضع کرده است تا عملا قیر ایرانی در خیابان‌های این شهر استفاده نشود.بسیاری از کارشناسان دلیل کیفیت پایین آسفالت را کیفیت پایین قیر و همچنین تکنیک استفاده از آن می‌دانند.اما چرا وضعیت قیر ایران و اعتبار آن در بازارهای جهانی تا این حد افت کرده است؟ واقعیت آن است که بازار تولید و فروش قیر ایران کاملا به حال خود رها شده است. نه آیین‌نامه مشخصی برای تولید قیر و آسفالت مورد استناد است و نه نهادهایی که اختیارات حاکمیتی دارند مانند شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی از اختیارات خود برای ساماندهی بازار قیر کشور استفاده می‌کنند.بازار قیر ایران به حدی به حال خود رها شده است که یک سال و نیم پیش مدیرعامل یکی از بزرگترین تولید‌کنندگان قیر ایران به اتهام فساد ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد تومانی بازداشت شد و پرونده وی روی میز رئیس دستگاه قضا قرار گرفت.نکته جالب درباره این پرونده نقش یکی از بدهکاران بزرگ بانکی در پشت پرده این فساد است. این بدهکار پر نفوذ بانکی علاوه بر این پرونده نفتی، پرونده‌هایی درباره قاچاق و زمین‌خواری نیز دارد.یکی دیگر از بزرگ‌ترین شرکت‌های تولید‌کننده قیر کشور نیز اولین قربانی تحقیق و تفحص مجلس از تامین اجتماعی لقب گرفته است. بخش مهمی از پرونده این شرکت بزرگ مربوط به فروش قیر تولیدی این شرکت بوده است. مدیرعامل جدید این شرکت می‌گوید قیر این شرکت که بزرگ‌ترین تولید کننده قیر خاورمیانه است پیش از این در انحصار دو نفر بوده است.اما پدیده جدید در صنعت قیر ایران، فروش قیر تقلبی به جای قیر واقعی است. به گونه‌یی که به عنوان مثال شرکت‌های جدیدالتاسیس به جای قیر، VB پالایشگاه‌های بزرگ را به نام قیر ایرانی صادر می‌کنند. که در واقع ته‌مانده برج تقطیر پالایشگاه‌ها است و کیفیت بسیار پایین‌تری از قیر دارد.ممنوعیت استفاده از قیر ایرانی در برخی از کشورهای جهانمثلا شرکت‌ ک.الف. که ۷۰ میلیارد تومان بدهی معوق به یکی از بانک‌های کشور دارد بخش بدهکار شرکت را جدا کرده و دارائی‌های آن را به یک شرکت جدید منتقل کرده‌ است. این شرکت VB پالایشگاه بندرعباس را که کیفیت بهتری نسبت به محصول مشابه دیگر پالایشگاه‌ها دارد خریداری کرده و تحت نام قیر ایران صادر می‌کند. این شرکت در حالی محصول خود را به قیمت ۴۳۰ دلار در هر تن به فروش می‌رساند که شرکت نفت پاسارگاد به عنوان بزرگ‌ترین تولید‌کننده قیر خاورمیانه که طبعا هزینه‌های تولید بسیار پایین‌تری نسبت به رقبا دارد، قیر را به قیمت ۴۶۰ دلار در هر تن به فروش می‌رساند. نزدیک‌ترین رقیب بازار قیر ایران یعنی شرکت‌های بحرینی هر تن قیر را به قیمت ۵۵۰ دلار در هر تن به فروش می‌رسانند.بر اساس این گزارش در سال ۸۹ سهم این شرکت‌ها که به شرکت‌های خصوصی معروف شده‌اند(شرکت‌های اصلی تولید کننده قیر در اختیار نهادهای عمومی غیر دولتی یعنی صندوق‌های بازنشستگی قرار دارند) در بازار قیر بین ۱ تا ۲ درصد بوده است. در سال ۹۰ این سهم به ۸ تا ۹ درصد رسیده و در سال ۹۱ سهم آنها از بازار ۱۵ درصد بوده است. سهم این شرکت‌ها از بازار در سال ۹۲ به ۲۰ درصد رسیده است و اگر رشد سهم بازار آنها به همین ترتیب ادامه یابد تا ۲ یا ۳ آینده بازیگر اصلی صنعت قیر ایران خواهند بود.