به گزارش کُرد نور،بامداد روز پنج شنبه مهندس بهاء الدین ادب نماینده مردم سنندج در دوره مجلس شورای اسلامی بعد از جدال چندين ساله با بيماري دشوار سرطان دار فاني را وداع گفت.
دو روز بعد،27مردادماه سال 1386، سنندج برای در آغوش گرفتن پیکر «بهاء الدین ادب» فرزندش واقعی اش انتظار می کشید، جوانان سیاه پوشیده اند، دف نوازان بر دفهای خود می کوبند، مادران شیون سر می دهند چرا که کردستان داغدار است.
در آن روز، پیکر این فرزند واقعی سنندج که از مردم بود و با مردم بود و برای مردم بود، بر روی شانه های همین مردم که در داغ مرگ وی سیاه پوشیده بود، از مسجد ادب تا گورستان بهشت محمدى به طول هشت کیلومتر حمل شد تا در آرامگاه ابدی اش آرام بگیرد.
« بهاء الدین ادب» سيام مرداد ماه سال 1324 خورشيدي، در محلهي آقازمان سنندج و در خانوادهاي اصيل ديده به جهان گشود.
بهاءالدين دوران ابتدايي را در دبستان پهلوي سابق سپري و سپس وارد دبيرستان شد.
سيكل اول را در دبيرستان رازي سنندج گذراند. از آنجائي كه داراي استعداد فوقالعاده بود پدر بزرگوارش وي را جهت ادامهي تحصيل روانهي تهران كرد.
سيكل دوم را در دبيرستان “هدف” به اتمام رساند و همان سال در آزمون ورودي دانشكدهي پلي تكنيك تهران (دانشگاه صنعتي امير كبير) در رشتهي راه و ساختمان پذيرفته شد و سال 1348 با مدرك فوق ليسانس راه و ساختمان فارغالتحصيل شد و در همان سال ازدواج كرد. ثمرهي آن پيوند مقدس چهار فرزند است.
دورهي سربازي را در نيروي دريايي گذراند و سپس به عنوان رييس كارگاه در شركت «روشه» در كارخانهي ماشين سازي اراك مشغول به كار شد.
چندي بعد اقدام به تأسيس شركت رواق كرد كه كارهاي عمراني بسياري را در نقاط مختلف كشور به انجام رسانيد، از جمله پروژهي عظيم سيصد دستگاه مشهور به آپارتمانهاي ادب در شهر سنندج، براي اولين بار در كردستان كه در سال 1355 به بهرهبرداري رسيد و جمع كثيري از خانوادههاي فاقد مسكن با نازلترين قيمت صاحب مسكن شدند.
در آن زمان استان كردستان كه يكي از قطبهاي كشاورزي كشور بود متأسفانه فاقد سردخانهاي مجهز جهت نگهداري محصولات كشاورزي و دامي بود كه مهندس ادب با اين هدف به تأسيس سردخانهي سنندج همت گماشت.
او پس از انقلاب شركت «آبژ» را بنيان گذاشت و به فعاليتهاي عمراني خود در اقصي نقاط كشور ادامه داد.
مهندس ادب، عضو فعال هيأت مديره انجمن شركتهاي ساختماني، حدود بيست سال سمت رياست هيأت مديره آن انجمن را به عهده داشت.
وي كه با پشتكار و فعاليت فراوان در زمرهي مهندسين نمونه و كارشناسان خبرهي اقتصادي درآمد بود و در عرصهي فعاليتهاي اقتصادي و سازندگي تجارب زيادي اندوخته بود، جهت اداي دين به مردم كردستان نامزدي نمايندگي مجلس شوراي اسلامي شد.
ادب در دورههاي پنجم و ششم به عنوان نمايندهي اول حوزهي انتخابيههاي شهرهاي سنندج، ديواندره و كامياران به مجلس راه يافت. و به حق لقب «فرزند برومند كردستان» و «نمايندهي ملت ايران» زيبندهي نام مهندس بهاءالدين ادب گرديد.
مهندس ادب فعاليت سياسي خود را متوقف نساخت و بيش از گذشته بر مطالبات به حق مردم كردستان پاي فشرد و اقدام به تأسيس جبههي متحد كرد نمود و تا پايان عمر در بسط اهداف اين جبهه در كردستان فعاليت نمود.
در طول بيش از سي سال از عمر خويش در عرصههاي فرهنگي و ورزشي فعاليتهاي ارزندهاي نمود از جمله تأسيس باشگاههاي فرهنگي ورزشي بيژن و ساينا در شهر سنندج و عضويت در هيأت رييسه و قائم مقامي فدراسيون بسكتبال.
سرانجام در بامداد روز پنجشنبه 25 مرداد 1386 بعد از جدال چندين ساله با بيماري دشوار سرطان دار فاني را وداع گفت.
پيكر مطهر مهندس بهاءالدين ادب بعد از مشايعت باشكوه مردم تهران، جامعهي كردهاي مقيم مركز، شخصيتهاي علمي، هنري، نخبگان كشور و همكاران نماينده و آحاد مختلف مردم، جهت خاكسپاري به سنندج انتقال و روز شنبه 27 مرداد ماه 1386 با تشييع با شكوه مردم سنندج و ساير شهرهاي ايران و شخصيتهاي مردمي، كه در تاريخ پر فراز و نشيب كردستان بينظير بود در بهشت محمدي سنندج و در كنار والدين بزرگوارش به خاك سپرده شد. تقدير چنين بود كه تولدش در مرداد و رحلت اندوهناكش نيز در مرداد داغ و گرم اتفاق افتد.
هشتمین سالگرد درگذشت نماینده ای از جنس کردستان
آژانس خبری-تحلیلی کُرد نور؛ 25 مرداد 86 ادب با رفتنش کردستان را سیاه پوش کرد و الگویی بی بدیل در عرصه نمایندگی مردم را از خود به جا گذاشت و ثابت کرد می توان از جنس مردم کردستان بود.